Anderhalve maand later

Ik weet het, ik weet het, het is al lang geleden dat ik wat heb geschreven, maar ik heb het de afgelopen weken echt ontzettend druk gehad, met soms zelfs 7x per week op school.
Goed, laat ik beginnen met het meest belangrijke! 11 februari kwamen papa en mama hier heen, ze hadden op het vliegveld een auto gehuurd, zodat ze niet met de bus hoefden. Ik was s’ochtends nog op school bezig geweest en tegen 3 uur keek ik al de hele tijd uit mijn raam of ik ze zag aankomen. Uiteindelijk zag ik ze langs mijn raam lopen en rende naar beneden om de deur open te doen. Eenmaal in mijn kamer zei papa dat hij nog iets uit de auto moest halen en liep naar de beneden. Mama en ik waren ondertussen al druk aan het praten over van alles en nog wat. Een paar seconden nadat papa weer in mijn kamer was, werd er op de deur geklopt. Het klonk alsof er met sleutels werd geklopt, dus mijn hersenen gingen op volle vaart aan de slag om te bedenken wie dat kon zijn; maar ik kon niemand bedenken. Ik doe de deur open en mijn mond valt open ‘nee, nee dat kan niet, ik droom’, denk ik. Dan slaak ik een gilletje en val mijn opa en oma in de armen! Wat een verrassing! Wie de bal kaatst kan hem terug verwachten, zullen we maar zeggen. Ik was even helemaal van mijn apropos, wat een fantastisch verjaardagscadeau! Maar dit hoef ik de meesten van jullie niet te vertellen, want er waren klaarblijkelijk veel mensen die er vanaf wisten! Enfin, ze hadden geregeld dat ze in een bungalow in Ljungsbro konden slapen. De nacht van vrijdag op zaterdag ben ik daar ook blijven slapen, een erg leuk plekje! We hebben van alles gedaan, we zijn Linköping in geweest, we zijn naar Norrköping geweest, waar we uiteindelijk een bureaustoel hebben gevonden voor mij, mijn verjaardagscadeau van papa en mama. Van opa en oma heb ik een stofzuiger gekregen, zo’n mooie lange Amerikaans model, waar ik tenminste plaats voor heb in mijn kamer ^^. Hehe, wat huiselijk ben ik hè ;-)? Maar ik ben er erg blij mee, met beide cadeaus ^^. We hebben enorm leuk gehad, natuurlijk even bij Ikea gegeten en bij mij thuis hebben we pyttipanna gemaakt. We hebben genoten van het uitzicht, gelukkig waren de dagen niet erg druilerig. We hebben twee taarten gebakken, een cheesecake (op recept van Annie, waarvoor dank!) en mijn standaard taart (Bienenstich-taart), waarvan ik nu toch echt moet inzien dat ik het in deze rot oven niet kan maken. We hebben het op mijn verjaardag lekker rustig aan gedaan, mijn verjaardagsfeest had ik al een week eerder gehad. Eigenlijk gewoon een verjaardagsvisite i.p.v. een feest. De zondag zijn papa, mama, opa en oma weer terug naar Nyköping (het vliegveld) in de ochtend, jammer dat de vlucht al zo vroeg ging. Nogmaals, wat een fantastische verrassing!
Lab Animal Sciences heb ik met succes afgerond en het leuke is dat ik er een certificaat voor krijg! Nu mag ik op elk lab in Zweden met dieren werken. Ik ben het vast niet van plan, maar het is wel erg stoer om te hebben! Na lab animal sciences was het vak Geavanceerde Immunologie en die was.. geavanceerd, maar erg interessant. Het zou een half tijd cursus moeten zijn, maar ik heb nog nooit zoveel gedaan voor welk ander vak dan ook. Ik heb haast geen tijd gehad voor labwerk, tot mijn grote spijt. 25 januari is de cursus begonnen en hij is nog steeds bezig. We begonnen met lessen en tutorgroepen t/m 3 maart. Met een tutorgroep bespreek je elke week een bepaald onderwerp en daarna vorm je er vragen over die je de week erna beantwoord. Wij hadden een heel leuke groep, we waren met z’n zessen. Pas bij de tweede sessie realiseerde ik me dat ik dat ik de enige van het vrouwelijke geslacht was. We moesten met onze groep een labverslag schrijven, vrij uitgebreid. Daar hebben we een aardig poosje over gedaan. We gingen elk een deel schrijven en daarna hebben we samen de discussie geschreven. Ik werd aangewezen als de typiste gezien ik het snelste ging. We dachten dat het aardig snel zou gaan, maar dat bleek niet zo te zijn. We waren om 11 uur begonnen en hadden allemaal wat meegebracht om samen te lunchen. Uiteindelijk waren we om 18.30 nog niet klaar, we zijn toen naar het restaurant aan het begin van de heuvel gegaan (het ziekenhuis staat op een heuvel) en daarna weer verder gegaan. Wat bleek toen we weer in de kamer kwamen waar we ons werk aan het doen waren? Alles weg! De computer was automatisch uitgelogd en alles wat weg! Uiteindelijk hebben we tot 12 uur ’s nachts eraan gezeten. Een van de groep ging voor het eten gewoon weg, daar waren we vrij pissig over ‘jullie hebben mijn hele dag verpest’. Enfin, het verslag is gelukt. Dit is de leukste tutorgroep ever, tenminste, 4 van de 6 mensen zijn tof, including me. We hebben films gekeken, samen eten gemaakt etc. 3 maart hadden we ons tentamen, daar hebben we ook samen voorgeleerd. Ik ben nog nooit zenuwachtig geweest voor een tentamen, dit was de eerste keer. Ik had pas de avond er voor (toen zijn Liam en ik door gegaan tot 23 uur, zolang zijn we op school gebleven en door alle scenario’s (van de tutorgroep) gegaan) het idee dat ik het echt kende. Gelukkig ging ik daardoor niet zenuwachtig het tentamen in. Ik was als eerste klaar met het tentamen, we hadden er vier uur voor, van 8-12, maar ik was om kwart voor 10 al buiten. Gewacht op Liam en ‘mijn’ groep, waarna we heerlijk bij Subway gegeten om te vieren dat het over was. Na het tentamen was hij tijd om ons op de literatuur studie te richten. Ik had niet het onderwerp dat ik graag wou (tumor immunologie); maar kreeg het onderwerp NK/NKT cellen (je moest een top drie inleveren van de onderwerpen die je graag wou, NK/NKT cellen was mijn tweede keus). Gelukkig kreeg Liam hetzelfde onderwerp aangewezen en als derde in de groep Elahe. We zijn het weekend na het tentamen begonnen, omdat we echt even wat rust nodig hadden. Daarna kon Elahe ineens niet toen we zouden bespreken hoe we het precies gingen doen, en uiteindelijk kwam het er op neer dat we nog maar een week hadden. Elahe zei dat ze over zwangerschap en NKT cellen zou schrijven. Liam zou over transplantatie en NKT cellen doen en ik was er tot mijn grote geluk achter gekomen dat NKT cellen een rol spelen in tumor immuniteit. Maar daarmee ben je er natuurlijk niet, NKT cellen (we hadden besloten alleen over NKT cellen te schrijven, gezien die zelf al erg interessant zijn) zijn aardig nieuw, dus een goede introductie over deze cellen is wel nodig. Liam zou over de hele ontwikkeling van de thymus tot in het bloed schrijven, Elahe antwoordde maar niet, ook niet op mails, dus uiteindelijk kwam het erop neer dat ik ontzettend veel heb geschreven. Ik heb wel 16 uur per dag aan dit verslag gewerkt Het is per slot van rekening geavanceerde immunologie, dat moet je de diepte in en niet uitweiden over andere dingen. En dat kost tijd, gezien de literatuur over NKT cellen vrij chaotisch is. Enfin, komt er op neer dat ik dood op ben nu, maar ik ben wel blij met het resultaat. Vrijdag moeten we er een presentatie overhouden.
Afgelopen donderdag hebben Maria, Liam en ik zo’n vijf uur lang gebakken. We zouden de volgende dag een gang-feest hebben en in plaats van steeds eten te bestellen vonden Maria en ik het tijd om weer eens zelf eten te maken (op een feest, bedoelen we dan). We hebben het volgende menu samen gesteld: Voorgerecht: Heldere Groentesoep met zelf gemaakt croutons; 2 soorten zelf gebakken brood en zelfgemaakte tomaatcrème (gemaakt van zongedroogde tomaat, Philadelphia kaas en basilicum, heerlijk!). Hoofdgerecht: Tomaat-feta quiche; spinazie-zongedroogdetomaat-kaas quiche, macaroni ovenschotel met kip met salade erbij. En als toetje had Niklas frambozen taart en chocolade taart gemaakt. Nu we het over Niklas hebben, Niklas woont hier nu een week, erg aardige gozer, alleen toen ik hem voor het eerst ontmoeten schrok ik een beetje en was ik blij dat hij Zweeds sprak en niet Nederlands.. hij lijkt namelijk op Joran vd Sloot. Dat had ik heb vrijdag ook verteld, ik zei; geen belediging hoor, maar de eerste keer dat ik je zag schrok ik me kapot, je lijkt namelijk op een Nederlandse moordenaar, of verdachte van een moord eigenlijk. Hij vond ’t enorm grappig en zei, dat is leuk om m’n moeder te vertellen. Nu maken we er de hele tijd opmerkingen over naar elkaar, dan zeg ‘he ophouden jij moordenaar!’ en dan antwoord hij iets als ‘pas maar op, je weet waar ik toe in staat ben!’Ze vonden het in de corridor ook allemaal erg vermakelijk. Enfin, het feest was een succes. Iedereen was erg te spreken over het eten. We hebben een fantastische afspraak gemaakt: iedereen die niet kookt/bakt doet de afwas en ruimt op na het feest. Fantastisch! Heerlijk om de afwas zo te laten staan ;-). Op het feest was het volle bak en het was heerlijk om alle school-stress even achter me te laten!
Laten we het eens over het weer hebben. De sneeuw blijft maar aanhouden, op dinsdag of woensdag heeft het weer gesneeuwd, sterker nog op het moment van schrijven sneeuwt het ook. Al vanaf december heb ik niets anders gezien dat witte wegen, het is nog geen moment weg geweest. Het is voor het eerst sinds deze week dat het gedooid heeft (jep, als sinds december is het onder nul geweest) en het duidelijk wordt dat die vergeten wegen toch écht schuil gingen onder de sneeuw. Sinds mijn laatste bericht hebben we twee flinke sneeuwstormen gehad. De eerste was het ergste, overal sneeuwduinen en vooral een hoop sneeuw en ellende. Precies op de dagen dat ik naar school moest (nu is dat de afgelopen tijd soms wel 7 dagen per week geweest moet ik zeggen). Maar het is niet alleen maar zeuren, op een dag liepen Liam en ik naar huis (ik loop tegenwoordig, heb m’n fiets al 3 maand niet gezien, fietsen is écht niet te doen) en we zakten helemaal weg in de sneeuw. We hebben besloten om het toen ook maar goed te doen en hebben sneeuwengelen e.d. gemaakt. We stonden tot onze knieën in de sneeuw (zie foto) ! Om op het weer door te blijven gaan… jullie hebben vast gehoord over de boten/schepen die vast zaten hier in de Baltische Zee… Wij zouden die vrijdag (6 maart) op cruise gaan (met de tutorgroep, nuja ons groepje van binnen binnen de tutorgroep) gewoon voor 24 uur. Stockholm – Årbo – Stockholm. We hadden naar het Silja toegebeld om te vragen of de tocht wel door ging, gezien er (op dat moment) twee boten vastzaten in het ijs. Maar de dame aan de telefoon zei dat het gewoon door ging. De volgende ochtend de site nog in de gaten gehouden, toen stond dat we een uur vertraging zouden hebben maar dat we wel zouden vertrekken. Enfin, we gingen de bus in, en toen we voorbij Nyköping waren zei de chauffeur dat het niet zeker was of we gingen vertrekken. Hij zou ons op de hoogte houden. 20 minuten voor aankomst zei de chauffeur dat de cruise was geannuleerd. Fantastisch! Zijn we helemaal voor niets naar Stockholm gereden. Ik zei dat we best in Stockholm konden blijven; maar dat wou Amro niet. Dus weer terug naar Linköping. De arme buschauffeur moest weer terug rijden. Niet helemaal volgens zijn plan, hij zou in Stockholm blijven om daar met zijn familie naar de bioscoop te gaan (we zaten voor in de bus en hij vertelde dat ons). Zijn vrouw ging mee in de bus terug naar Linköping en we kregen broodjes drinken en koekjes. Goed verzorgd dus, keurig gedaan. We waren Stockholm nog niet uit of er schreeuwde iemand: STOP DE BUS! ER WORDT GEVOCHTEN! Oh fantastisch, ook dat nog. Dezelfde dronkenlappen die de heenreis ook al bij ons inzaten (en enorm veel lawaai hadden). Dus, eerst op de politie wachten voordat we verder konden rijden. Uiteindelijk is het opgelost en hadden ze enorm mazzel dat we nog mee terug mochten rijden. Eenmaal thuis gekomen gingen we naar Hammoudi’s appartement toe en zijn we later in Linköping uitgegaan. 6 uur in een bus, om uiteindelijk in Linköping uit te gaan.. Een hele ervaring zullen we maar zeggen. Om weer door te gaan op het weer.. de volgende dag was het stralend weer. De zon stond heerlijk in de hemel te stralen en dan vergeet je dat je eigenlijk poepzat bent van de sneeuw. Wat een plaatje! Jelena en ik besloten om een wandeling te maken, dat werd uiteindelijk een wandeling van 2 uur; we hebben enorm genoten van het landschap (zie foto).

Eindelijk maar toch! Wat was ik blij toen mij het goede nieuws bereikte dat het kabinet is gevallen! Ik kwam net uit de bioscoop (Shutter Island, gekeken met mijn tutorgroep, erg gezellig!) en kreeg meteen een berichtje toen ik mijn telefoon weer aanzette ‘het kabinet is zo goed als gevallen, alleen nog niet officieel’. Wat een heerlijke avond heb ik gehad, we hebben het gevierd met een wijntje (voor Amro en mij) en een biertje (voor Hammoudi en Anders) in Pitchers (de pub waar we af en toe ijshockey kijken). Ze vroegen mij waarom ik zo blij was dat het kabinet was gevallen, toen ik zei ‘err, de christen democraten zijn de grootste partij en er is nóg een christelijke partij..’ kreeg ik te horen ‘oooh! skåll då! Grattis!’ (ooh, proost dan! Gefeliciteerd) ^^ Weg met de christen democraten, daar hebben we nu wel genoeg van gehad.

Liam en ik hebben samen Alice in Wonderland gezien in de bioscoop, wat een fantastische film! Ik ben niet erg goed met films, maar als Tim Burton (de regisseur) en Johnny Depp samen werken dan kan dat niet anders dan een geweldige film worden, dat duo is magisch! Enfin, ik weet niet of de film nog in Nl draait, maar het is zeker een aanrader om heen te gaan (sowieso elke film met Johnny, fantastische acteur!).

Een week na de voorverkoop van Lowlands startte, kwam ik thuis van het studeren (ja op een zondag ja) en na een snelle schoonmaak de was gedaan. Toen ik weer boven kwam zag ik dat Fiënna zei dat Lowlands was uitverkocht. Pardon? Wat? Nee! Snel site checken, shit! Ligt plat! Arnoud gauw een sms gestuurd, aah LL is uitverkocht. Ook meteen aan Liam laten weten, die zou namelijk mee; het zou zijn eerste festival worden. Een teleurgestelde Arnoud stuurt een verbaasd smsje terug. Deze wordt echter een kwartier later opgevolgd door ‘haha Lowlands.nl heeft een fout gemaakt, er zijn nog 10000 kaarten!’ Ik het goede nieuws meteen aan Liam vertellen. Vervolgens kon Arnoud geen kaarten bestellen, omdat de site er weer uit lag. Toen ben ik snel naar de site van live nation gegaan, waar het wel lukte. 4 kaarten besteld, betaald en gejuicht. Yes! Wij hebben de kaarten! Lowlands is still on. LLow sweet home!
Een nieuwtje over ijshockey, dan. Vorige week zaterdag speelde LHC de laatste wedstrijd voor de finales, ze moesten tegen de koploper HV71. We zijn met een groep naar Pitchers gegaan om de wedstrijd te zien. De wedstrijd was erg spannend, vooral op het eind. De eerste periode was niet zo geweldig, zelfs wat saai. De stomme scheids was erg partijdig, LHC kreeg de hele tijd penalties (dan moet je van het veld voor 2 min en speelt je team dus met 4 i.p.v. 5 op het veld) terwijl wanneer HV hetzelfde deed, deed de scheids niet. Eikel. Enfin, de laatste periode was ontzettend spannend, in de laatste 2 minuten scoorde HV 2-3 en in de laatste 20 seconden maakte LHC het 3-3. Verlenging dus.. verdomde Lucky HV maakte het 3-4. Dit betekende dat we uiteindelijke derde zijn geworden in het klassement, verdorie. Maar nu zijn de kwart finales bezig. Dat gaat nogal wat anders dan in welke andere sport dan ook. De team op de eerste plek (HV dus) kiest het team uit waartegen ze willen spelen, daarna kiest de tweede en voor de derde valt niets meer te kiezen, gezien er zes teams in de kwart finales zitten. Dat is niet het enige rare, ze spelen zeven wedstrijden tegen hetzelfde team, dan geldt best of 7. LHC heeft net de tweede wedstrijd erop zitten, tegen Frölunda. De eerste wedstrijd hebben ze verloren (pf tegen zo’n slecht team, hallo?!) maar gisteren hebben ze gewonnen met 6-2. Kijk, zo ken ik ze weer. We gaan proberen om kaarten te krijgen voor de halve finale en hopelijk de finale.
En als laatste nog even een kort leuk feitje om te vertellen. Ik heb op een nyckelharpa gespeeld, fantastisch! Ik heb een foto bijgevoegd zodat jullie kunnen zien hoe het er uit ziet. Het is een typisch Zweeds instrument, die ik nu eigenlijk ook wel in mijn bezit wil hebben. Op het eerste gezicht denk je, wat is dat?! Het lijkt op een kruising tussen een gitaar en een viool. Het instrument heeft 16 snaren, je houd het vast als een gitaar en het wordt bespeeld met een strijkstok. Ik heb een foto bijgevoegd, random van internet geplukt. Wil je meer foto’s zien dan moet je even goochelen.

Ik heb het idee dat het verhaal een beetje hak op de tak is geworden en ik heb ook vast wat dingen gemist, maar houd het er maar op dat ik te veel heb gestudeerd de afgelopen tijd ;-). Nog een presentatie te gaan voor immunologie en dan kan ik me weer volledig op mijn labwerk storten, heerlijk!