Welkom Sneeuw, kom over twee maand maar weer.

Hoog tijd voor weer een nieuw verhaal. Dit keer niet zo’n lang verhaal, verwacht ik (hoewel, je weet het maar nooit met mij natuurlijk).
Laat ik maar meteen beginnen met het weer. De sneeuw is daar. Op het moment van schrijven zijn de straten alweer wit. Aan de ene kant een romantisch beeld, je waant je in het gezellige december, het effect van theelichtjes wordt veel warmer. Aan de andere kant.. HET IS OKTOBER! Dat zegt genoeg dacht ik. Dus toen de voorspellingen zeiden dat het zou gaan sneeuwen ben ik een taart gaan bakken en had besloten dat we er een gezellige avond van zouden maken. Ik heb een zogenaamde ‘taart voor de duivel’ gemaakt (zie foto, sorry voor de kwaliteit overigens, met mijn telefoon genomen). We zijn met een groep in de huiskamer gaan zitten, kaarsjes aan en maar wachten op de eerste vlokken. We waren allemaal verdiept in een film toen Josef opeens schreeuwde: OH! JAAAAAAA! En daar was de sneeuw. En voor we het wisten waren de straten ook al wit. Hopelijk is het morgen weer weg.
Op het moment heb ik eindelijk wat vrije tijd. In deze vrije tijd heb ik het op me genomen om me te verdiepen in de kwantum mechanica, gewoon voor de lol. Tot zo ver begrijp ik alles nog. Gisteren toen ik aan het lezen was en wat aantekening aan het maken was; keek ik even op en dacht ‘dit is wel heel erg nerdy, Cynthia’, maar het was te interessant om te stoppen. Dan maar nerdy! De volgende keer als ik weer vrije tijd heb, ga ik IJslands leren, wat een mooie taal is dat! Enfin, dat terzijde.
Vanaf het moment dat ik weer terug was in Zweden tot ongeveer vorige week, ben ik keihard aan de slag gegaan. Ik moest een wetenschappelijk verslag schrijven, waar aardig wat werk in gaat zitten. Zeker als je Cynthia heet, iets onder perfectie lever ik niet in. En ik heb nog extra hard gewerkt, zodat ik met opa mee kon naar Finland (daarover straks meer). Daarnaast volgde ik het vak Statistiek en Epidemiologie, maar die was gelukkig deeltijd. Wel veel geleerd daar, overigens. Vorige week woensdag had ik dan mijn verdediging. Jelena en Josef kwamen kijken, een aantal van het lab en natuurlijk een paar andere studenten. De presentatie ging hartstikke goed, ik was helemaal niet zenuwachtig en praatte zo de volledige tijd vol. De vragen van de opponenten waren makkelijk te doen. De vragen van de expert reviewer waren wat lastiger, maar ik heb ze allemaal kunnen beantwoorden. En ik kon nog vlammend afsluiten door een compleet nieuw project (mét hypothese!) voor te leggen als antwoord op een vraag =). De vrijdag na mijn presentatie, hadden we een corridorparty. Heerlijk even ontspannen na zo hard te hebben gewerkt. Als extra verrassing kreeg ik van Jelena, Josef, Anna & Johan een fles champagne, omdat ik alles achter de rug had en omdat het zo goed is gegaan. Wat een fantastisch feest is het geworden! Voorafgaande aan het feest, hadden we een groot diner. Met vier personen hebben we het binnen drie uur voor elkaar gekregen om voor 16 mensen eten te maken. En niet een gerecht, nee 5 verschillende hoofdgerechten en twee desserts! Gelukkig kunnen we de afwas achterlaten voor de rest die niet gekookt hadden! Fantastisch!
Afgelopen dinsdag had ik nog een extra meeting met Olle (hoofd van de groep, zoals jullie inmiddels weten :p), om te kijken of er zaken waren die ik moest veranderen. We kwamen tot de conclusie dat ik slechts kleine dingen hoef te veranderen. Aan het eind van het gesprek, vroeg hij of ik op het lab wou blijven om mijn degree project te doen (het eigenlijk afstudeerproject). En natuurlijk zei ik met een big smile ja, absoluut. Toen zijn we gaan praten over de mogelijkheden. Hij heeft gezegd dat ik weer helemaal zelf mag beslissen wat voor project ik wil gaan doen. Hij zou binnenkort nieuw patiënt materiaal (weefsel) binnen krijgen. En hoe interessant het ook is, ik heb besloten om daar geen onderzoek op te doen, omdat ik dan maar één methode kan doen, gezien het een omvangrijke studie betreft. Het is voor mij beter om iets met meerdere methodes te doen en niet gelijk aan wat ik al heb gedaan. Op deze manier leer je het meest en kun je ook meer vordering laten zien in het volgende verslag. Wellicht deze keer een genetische studie, hoewel ik meer van de celbiologie ben. We zullen het zien. Ik heb nog twee weken om er over na te denken. We hebben in ieder geval gezegd dat ik voor kerst aan de slag ga, gelukkig. Voor de tijd hopelijk het hele plan klaar. Het lijkt zo ver weg, kerst. Maar ik heb nog een zéér intensieve cursus (of vak eigenlijk, maar hier heet het cursus) op het programma staan van slechts drie weken. Dus ik neem het er nog even lekker van, met mijn vrije dagen. Ik heb nu alleen nog Zweeds. Ja, eindelijk maar toch ben ik toegelaten tot Zweeds 3! En ik heb mijn favoriete lerares Monika! Wat was ik blij toen ik dat hoorde, super tof is zij. De eerste introductie les had ik al snel door dat het eigenlijk te makkelijk was voor mij. Ik zei tegen Monika dat ik mijn best aan het doen was om niet meteen te roepen wat het woord betekende als zij dat vroeg. Maar zij zei, juist wel doen! Lekker wat actie, spoor die anderen maar wat aan! Ze zei ook dat ik wel naar het volgende niveau kon gaan, maar daar zou ik volgens haar ook nog de beste zijn; ik ging er haast van blozen. Enfin, ik heb besloten om op niveau 3 te blijven, omdat extra grammatica oefeningen geen kwaad kunnen. Een makkelijk vak is ook wel eens leuk ;-). En zijn maar 4 niveaus, dus ik ben sowieso klaar met Zweeds volgend zomer. Dat was het voor nu, wat betreft de studie. Ik ben hartstikke blij dat Olle me gevraagd heeft mijn degree project ook bij hem te doen, een stapje dichter bij het promoveren (Josefine is er overigens zeker van dat dit ook gaat lukken, ik durf nog niet zeker te zijn; hopen doe ik het wel).
Zoals ik daarstraks al heb gezegd, ik heb wat extra hard aan mijn verslag gewerkt om met opa mee te kunnen naar Finland. 28 september kwam opa bij mij, wat verlaat door een probleem met een paard, maar uiteindelijk hebben we de boot gered in Stockholm. Voor het eerst door de nieuwe tunnel in Stockholm gekomen, wat een lang ding! Die Zweden kunnen wel bouwen ;-). Vlak voor we de boot op konden, en dus dicht aan het water stonden, herkende ik ineens Gröna Lund (het was al pikkedonker, dus het ging niet zo rap). Hé maar als hier Gröna Lund is, dan is daar, ja, daar! Kungsholmen. Daar schoten de kanonnen met het huwelijk van Victoria en Daniel. En daar, daar is het Vasa Schip gezonken! Daar is het museum van waar we Victoria en Daniel hebben gezien in hun bootje! Oh kijk, daar hebben we gefietst (zo begon ik overigens al toen we Stockholm inreden, dáár! Globen! (haal je oktober 2009 nog even terug, toen Arnoud en ik daar Green Day live hebben gezien <3). Hopelijk werd opa niet al te gek van mij =). Enfin, we reden de boot op, schopten een kleine scène om betere hutten (we wouden niet bij andere mensen in, hutten genoeg op deze cruise), gelukt, we kregen een heuse passagiers hut. We hebben de spullen gedumpt en zijn onze plaats gaan innemen in het restaurant. We zijn begonnen met het voorgerecht (het was lopend buffet), met een glas wijn uiteraard. Toen zagen we naast ons iemand met een zalm-voorgerecht, hé! Die hebben wij niet gezien. Huppa, tweede voorgerecht er tegenaan! Met vier soorten zalm en nog meer lekkers. Ik moest mezelf inhouden om me niet vol te eten aan de heerlijke zalm, het was immers slechts een voorgerecht. Overigens, ik was wat teleurgesteld door een van de zalmhapjes, die had ik zelf beter kunnen maken (met roomkaas en bieslook, op de boot smaakte het niet eens naar roomkaas)! Daarna begonnen we aan het hoofdgerecht. Heerlijk volgegeten aan vlees, vlees en nog eens vlees. Uiteraard onder het genot van een glas wijn. We hebben ons tegoed gedaan aan twee nagerechten. Te beginnen met ijs e.d. En het tweede voorgerecht bestond uit een kaasplankje. Enigszins teleurstellend, gezien Zweedse kaas niet de beste is, maar de brie was heerlijk! Enfin, na nog heel eventjes naar de band te hebben geluisterd zijn we naar bed gegaan, de volgende dag om half 6 alweer op, goedemorgen! Na een ontbijtje, reden we om half 7 (half 8 onze tijd, Finland loopt een uur achter) de boot af het zonnetje tegemoet in Turku (of Åbo, in het Zweeds). We zijn eerst naar Ira gereden in Nummi. Ira heeft een aantal jaar geleden op de manege in Tolbert gewerkt, haar Nederlands was nog steeds indrukwekkend! Ze houdt het goed bij! We zijn er alleen het verplichte chauffeurs-half uurtje gebleven, veel is daar verder niet te beleven gezien haar moeder niet erg gastvrij is. Daarna zijn we doorgereden naar een dorpje vlak bij de Russische grens, in de buurt van Lappeenranta. Hier is waar de gastvrije mensen wonen! We hadden de paarden uitgeladen en een van de paarden bleek wat rillerig van de reis. Omdat er meteen dezelfde dag al mensen voor kwamen (uhm ja, waarom doe je dat ook?) was het hele huis in rep en roer, terwijl wij maar bleven zeggen dat het van de reis kwam, hij heeft net een reis van 48 uur achter de rug, laat dat beestje even! Enfin, enigszins laat kregen we eten, maar het was het waard er op te wachten! We kregen schapenvlees gekruid met o.a. munt (een van mijn favoriete kruiden). Tevens een heerlijke muntgelei erbij (die ik meteen de volgende heb gekocht in de winkel). Het was leuk om Axerli, hun zoon, weer te zien. De laatste keer dat ik die zag was hij vijf, nu is hij 11. Ik vroeg hem of hij zich nog herinnerde dat ik hem wat Nederlands heb geleerd, zes jaar geleden. Hij wist het nog! Maar hij wist niet meer wat hij had geleerd. Ze hebben ook een erg leuke hond, een herder pup (zie foto). Hij heette Robbe, waardoor ik heb hem omdoopte tot Arjen Robben ;-). We hebben er de nacht gespendeerd en de volgende dag zijn we op ons dooie gemakje naar Helsinki gereden. We hebben nog even een snelle tour in Helsinki gedaan, 5 min sightseeing ongeveer. Op de boot ging het hele verhaal weer van voor af aan, met een lange eetsessie. HEERLIJK. Omdat we nu later aankwamen, zijn we nog even blijven zitten bij de band/dansvloer. Fantastisch om aapjes te kijken, we hebben ons kapot gelachen door te kijken naar al die dronken mensen. De laatste band was erg leuk, als laatste act kwamen ze met de Blues Brothers, erg leuk! De volgende dag legden we weer aan in Stockholm, waar het zo’n 10 graden warmer was. Tegen 3 uur was ik weer terug in Lkpg, terwijl opa nog een drukke dag voor de boeg had. Wat fantastisch om even lekker weg te zijn, vooral met de vrachtwagen, dat was lang geleden! Mijn volgende uitje is Nederland! Helaas is het maar voor twee dagen, 6 november kom ik aan, de volgende dag alweer weg. Maar het is dan groot feest want mama en Annie worden samen 100! Door een presentatie op donderdag (en verplichte aanwezigheid bij verder presentaties) kan ik niet op donderdag komen, en vrijdags vliegt Ryan Air niet vanaf Stockholm naar Duitsland of NL. Shit zeg! Maar goed, ik mis het feest in ieder geval niet!
Verder gaat het met Obi Wan en Anakin goed, het lijkt erop dat ze het naar hun zin hebben. I heb net nieuwe plantjes gekocht, ze vinden het leuk om plantjes te slopen ;-). Tot slot nog een hersenkraker voor jullie. Stel je voor, 3 mensen betalen jou €30, p.p. dus €10. dan zie je in dat het eigenlijk €25 had moeten zijn, ze krijgen dus €25 terug. Om het gemakkelijk te maken, geef je ze elk €1 terug, die andere 2 houd je zelf. De drie personen hebben dus 10-1= €9 p.p. betaald. 9x3=€27 in totaal. Jij hebt die €2 gehouden, 27+2=€29, waar is die laatste euro?
Daar, hiermee houd ik het voor gezien. Volgende keer heb ik hopelijk meer beleefd ;-) .
Liefs!