Sneeuw, heel veel sneeuw - Reisverslag uit Linköping, Zweden van Cynthia Veenstra - WaarBenJij.nu Sneeuw, heel veel sneeuw - Reisverslag uit Linköping, Zweden van Cynthia Veenstra - WaarBenJij.nu

Sneeuw, heel veel sneeuw

Door: Cynthia

Blijf op de hoogte en volg Cynthia

06 December 2010 | Zweden, Linköping

Laat ik beginnen met het nieuws dat in ieder geval mij heeft aangegrepen. Het zal jullie allen niet ontgaan zijn, Harry Mulisch is overleden. Mijn favoriete Nederlandse schrijver, schrijver van een van mijn favoriete boeken (de Ontdekking van de Hemel), mijn literaire held, Neerlandsch grootste schrijver, de laatst overgebleven van De Grote Drie is niet meer. Met vele boeken en prijzen op zijn naam (waaronder vreemd genoeg niet de Nobelprijs) is hij op 83-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van kanker op 30 oktober (hallooo waar is de nationale rouwdag?!). Natuurlijk weet iedereen het, maar ik wou het toch noemen daar hij mijn favoriete Nederlandse schrijver was (is!). Verder met wat blijer nieuws?
Met vreugde kan ik jullie mededelen dat ik EINDELIJK een Eland in het wild heb gezien (tja, die zie je niet veel in de stad hè ;-)). We waren op een roadtrip en we reden op een best wel donkere weg (roadtrip van in totaal 7 uur, haast geen snelweg gezien alleen maar binnendoor weggetjes) en ineens zagen we een eland met jong, zooo gaaf! :-D. Here moosie moosie! Daarnaast heel veel hertjes gezien en ander wild. Maar een eland is toch tof om te zien! Die roadtrip was nogal een spontaan idee, auto gehuurd en om 17.30 uur op pad gegaan en 00.30 weer terug. Aan Josef en mij de eer om rond te mogen scheuren in de nieuwe Renault Clio. We waren met z’n vieren, hartstikke gezellig, chocolade taart mee, top!

30 oktober hebben we Halloween gevierd. Dit keer met een liefelijk thema, zeker in tegenstelling tot vorig jaar (Zombies): Maskerade. Netjes gekleed met masker (zie foto’s), goed voor veel complimenten, maar geen spectaculaire verhalen. De winnaars waren (wat mij betreft) wij helaas niet, maar de gang boven ons. Die beeldden ‘waar is Waldo’ uit, erg tof gedaan! Enfin, niet zo veel over te vertellen dit keer, dus volgend jaar maar weer een enger thema!

Op 4 november werden mama en Annie (mijn tante dus =) ) samen 100 jaar. Maar helaas kon ik niet komen, ik moest immers een presentatie geven die dag en daar kon ik echt niet onderuit. Ik kwam dus alleen op zaterdag, op het feest. Op 4 november pakte ik mijn tas in en stapte om half 12 in de bus. Een paar uur later werd ik opgehaald door opa en oma en stapten we in de auto. Uiteindelijk was het 9 uur toen ik uit de auto stapte om enkele minuten later aan de deur te bellen. Een niets vermoedende, enigszins nieuwsgierige (immers, iedereen was er toch al?) mama deed open. Verrassing! Ik kon lekker toch komen! Mama schrok zich een hoedje, die had het echt niet verwacht. Ze vond het al zo sneu dat ik alleen zaterdag kon komen en de volgende dag meteen weer weg moest, hihi. Er zaten bewust niet veel mensen in het complot, stel dat ze het zouden verklappen! Maar de verrassing is goed gelukt, mama had niets in de gaten en ze moest ook nog wel even bij komen van de schrik =). Zaterdag was het feest en dat was erg gezellig! Ik kon nu ook meehelpen met klaar zetten. Op het feest erachter gekomen dat ik mijn stijldanskunsten ben verleerd, maar daar moet ik tegenover zetten: ik heb de foxtrot nooit geleerd :p. Twee weken geleden gingen de salsa en de wals me nog wel oké af =). Enfin, het was een erg gezellig feest en beide dames zijn goed verwend! Verder niet erg veel gedaan in NL, natuurlijk een bezoekje van Renée en Arnoud gehad en ook de fam. Cazemier kon uiteraard op een bezoekje rekenen. Zondag was het al weer tijd om te vertrekken, zondagochtend, vroeg, heel vroeg *gaaaap*. Eenmaal terug in Zweden had ik het meteen ijskoud. Toen ik wegging uit Zweden was het nog 8°C, zonnetje erbij, ik kwam terug en het vroor! Loop je daar, in je zomerjas! De volgende dag was het dan ook tijd voor mijn winterjas, de eerste keer in de winterjas. Ik probeer altijd zo lang mogelijk in mijn zomerjas te lopen, want zodra je je winterjas aan doet, doe je deze het komende half jaar niet weer uit. Ook voor het eerst de handschoenen aan, brrr. Zoals ik de vorige keer al gezegd had, hebben we de eerste sneeuwbui al in oktober gehad. Was het toen niet veel, nu ligt er veel, heel veel. Van de week hadden we -18 graden op de teller! En dat was s‘ochtends, ik wil niet weten hoe koud het die nacht ervoor was! Ik heb me nog maar goed het landschap met gras ingeprent, dat zien we de komende vijf maanden niet weer! Ik heb tot m’n knieën in de sneeuw gestaan! Het gaf de kerstmarkt wel een extra kerstgevoel, maar wat waren we bevroren na afloop. Tevens hebben we gebarbecued in de sneeuw! In het park bij het ziekenhuis hebben we een vuur gemaakt, waarin we marshmallows hebben verwarmd. Toen het vuur wat zakte hebben we gebarbecued, waarna we het vuur weer opstookten om te verwarmen en er weer marshmallows in te stoppen. We zaten langs de ‘Vinterljuspromenad’ route, wat betekende dat we naast een ‘lichtpunt’ stonden te barbecueën. Dit licht (en geluid) werkte met een sensor, als er iemand voorbij liep ging de muziek aan en kwamen er fantastische lichten te voorschijn, wat een magisch gevoel. Dat gaf wel een extra dimensie aan de geweldige sfeer die er toch al was. Ik heb er foto’s van gemaakt (en een bijgevoegd) en geloof me, het geeft slechts een klein beeld van de sfeer. De intensiteit en de kleuren veranderden steeds. Echt een tip, barbecueën in de sneeuw, ontzettend gezellig!
16 november werd Erik 25 en Jelena en ik besloten om een surprise party te organiseren voor hem. Hij is namelijk iemand die alles voor je doet zonder er iets voor terug te verwachten en zou ook nooit zelf een feestje voor zichzelf organiseren (vorig jaar vergat hij zelfs dat het zijn verjaardag was!). Wij vonden het dus hoogtijd dat hij een feestje kreeg. Gelukkig bestaat Facebook, op deze manier konden we alles snel regelen, want we kregen het idee pas een week van te voren. Iedereen legde 50 kronen in de pot en Jelena en ik zijn de stad ingegaan om een cadeau voor hem te kopen. Het werd een fles 2010 glögg (elk jaar is er een nieuwe smaak, buiten de gewone smaken om) en een messenset (van een heel goed merk, hij zeurt namelijk altijd op de messen die we in de keuken hebben, welke overigens bijzonder slecht zijn). En natuurlijk een grote kaart. De dag zelf was ontzettend spannend, we waren blij dat hij de hele dag aan het werk was. We hebben twee taarten gemaakt, Mon Chou taart, maar dan met mascarpone :p (Erik zegt altijd als ik Mon Chou maak, dit is de lekkerste taart die ik ooit heb gehad) en gedecoreerd met in glögg gemarineerde frambozen, jummie. De tweede was een chocoladetaart met drie lagen =) (zie foto). We zouden rond half 8 beginnen en om 19 uur zou iedereen verzamelen in de huiskamer van de gang boven ons. Ik bleef in onze huiskamer achter als spion. Ik had er zelfs aan gedacht om een vest over mijn kleren te doen, met de muts op en te hopen dat Erik niet door zou hebben dat ik niet in mijn alledaagse kleren rond liep. We hadden er voor gezorgd dat Erik thuis zou blijven door te doen alsof we Lord of the Rings zouden kijken, we praten er namelijk al heel lang over dat we die films met de hele gang willen kijken, perfect excuus dus. Hij zou nog naar Ica (supermarkt tegenover ons) gaan voor de film. Het duurde echter vrij lang voor hij zou gaan (ondertussen hadden Jelena en ik al 25 sms’jes naar elkaar gestuurd). Toen hij eindelijk naar Ica ging sms’te ik meteen naar Jelena dat ze moesten komen. We hebben toen meteen de taarten klaar gezet e.d. en toen we door het raam zagen dat Erik er aan kwam lopen verstopte iedereen zich gauw in de keuken. Daar zit je dan, met 25 mensen in de keuken verstopt. Sssstt! Ik hoor een deur! Sssssssssssssssssht! Hij komt er aan! Sssht! 1, 2 ,3: SURPRIIIIIIIIIISSSSEE! Hij was helemaal van z’n à propos en stond met verbazing te kijken naar zo’n hoeveelheid mensen die overal en nergens vandaan kwamen. Fantastisch. En uiteindelijk is het toch wel een van de leukste feesten van het seizoen geworden! We hebben ontzettend genoten. De dag erna kwam echter een tegenslag, we zouden de kamer opruimen toen we opeens zagen dat ons Fylleryd bord WEER gestolen was. Die hadden we toen pas 4 weken (herinneren jullie dat het oude bord in maart was gestolen?) en zelfs met een slot vast gemaakt. Het was echter een slot dat met een tang kon worden doorgeknipt (hoewel ook niet makkelijk). Oh wat waren wij kwaad! Dat bord had ons €125 gekost! En dan nog €8 voor het slot. Er waren dus mensen die het helemaal gepland hadden en wisten dat we een slot eraan hadden. Oh ze zagen het slot en zijn toen terug gekomen met een tang. Ik ben meteen die ochtend samen met Marcus langs alle gangen gegaan en alle balkons gecheckt maar we konden niets vinden. ’s Avonds nog een keer een rondje gedaan met Erik en werkelijk met iedereen gepraat die we tegenkwamen. De volgende ochtend… was het bord er weer! (om de week erna weer gestolen te worden omdat we nog geen nieuwe sloten hadden bevestigd, we moesten daarvoor eerst gaten boren in het bord. We zijn toen op hoge poten naar de gang naast ons gegaan waar we meteen het bord weer terug vonden, die vervolgens op mijn kamer heeft gelegen tot we de gaten gingen boren. Staat wel in de weg hoor, zo’n 2m lang ding. Enfin, nu hangt het aan twee sloten die alleen met een betonschaar door te knippen zijn).

Afgelopen donderdag ben ik samen met Jelena en Erik naar LHC – Luleå geweest (ijshockey dus ^^). Het was voor Erik de eerste keer dat hij naar een ijshockey wedstrijd ging. De tickets voor studenten zijn hartstikke goed te doen, 100 kronen (=€10). De plekken zijn ook heel goed, bovenaan aan de korte zijde, je ziet echt de hele baan perfect, je mist niets. Helaas was de wedstrijd een verschrikking. Luleå scoorde al binnen een minuut en verder speelden ze heel defensief en LHC ronduit slecht. Op een gegeven moment was het powerplay voor LHC (5 tegen 4) maar er gebeurde niets, toen na een halve minuut nog speler van Luleå eruit ging (5 tegen 3 dus) gebeurde er nog steeds niets! Verschrikkelijk, Jelena en ik hebben lopen schreeuwen als viswijven, (JOBBA NU FÖR FAN!), maar het hielp allemaal niets ;-). We hebben ons echt op lopen vreten, ze gaven de puck de hele tijd uit handen. Het was alsof er een slecht B-team stond, maar de toppers van LHC waren er toch echt. Net toen LHC eindelijk op dreef was en in de aanval modus, floot de scheids voor buitenspel, terwijl het dat niet was (en met ijshockey gaat dat niet vaak mis), frustrerend! Enfin, de wedstrijd ernaar hebben ze dan wel weer met 3-0 gewonnen, helaas waren wij daar niet bij :P. Volgende wedstrijd die we gaan bezoeken is LHC – Skellefteå in januari.

Dan even wat studiepraat. Als eerste: statistiek heb ik gehaald =). Ten tweede, ik heb mijn tentamen Scientific Methodology gehad. Het vak zelfs bestond uit drie delen te weten 1) Filosofie van de Wetenschap 2) Kwantitatieve Methoden en 3) Kwalitatieve Methoden. Mijn probleem met dit vak… ik geloof niet in helemaal in kwalitatieve methoden in medische biologie. In deze context heeft het niet met kwaliteit te maken, ik geloof wel in de kwaliteit van kwantitatieve methoden (volgen jullie het nog?); maar kwalitatieve methoden is meer psychologie al dan niet sociologie. Het is interviews houden met studieobjecten, woord voor woord op papieren zetten en dan dagen, weken, maanden analyseren. Dat is geen medische biologie! Dan heb je ook nog 3 verschillende methoden welke zijn onderverdeeld in submethoden, welke je soms kan combineren, maar soms ook niet en dan heb je je hele studie in de war geschopt. Het enige dat ik heb geleerd is dat kwalitatief onderzoek een probleem is. Dat was namelijk het antwoord op elke vraag die ik stelde ‘ja, dat is een probleem’. Enfin, op het tentamen kregen we een artikel en daar moesten we vragen over beantwoorden. Gelukkig kregen we maar een vraag over kwalitatieve methoden. Vandaag het nieuws gekregen dat ik het tentamen gehaald heb, was ook nog een van de weinigen die boven de 20 punten had gehaald! (max. was 25). Een tentamen waar ik niet veel voor heb hoeven studeren was Zweeds. Op de dag dat Sinterklaas naar Fylleryd kwam had ik het tentamen, op zaterdag ja. Gelukkig niet om 8 uur, zoals mijn vorige Zweedse tentamens. De ochtend van te voren heb ik nog even de leerstof doorgekeken, zo laat ben ik nog nooit begonnen met leren :p. Het enige wat eigenlijk echt lastig is, is te weten wanneer je de t achter een woord zet en niet (iets met bijwoorden en bijvoeglijke naamwoorden ;-) ). Enfin, het tentamen was erg goed te doen. We begonnen om 14 uur en hadden tot 18 uur de tijd. Het begon met een tekst van twee pagina’s (in het Zweeds dus) en daarover kregen we 24 stellingen die we met (on)juist of x (staat niet in de tekst) moesten beantwoorden. Daarna kwam de grammatica en daarna moesten we een verhaaltje schrijven van 250-300 woorden. Ik kon de grammatica vrij vlot invullen en ook het verhaaltje was geen probleem. Het moest gaan over de toekomst in Zweden. Appeltje eitje, ik moest uiteindelijk nog 5 minuten wachten voor ik mocht vertrekken want je mag pas na een uur weg. Dus, ik neem aan dat ik die wel gehaald heb =).
Dan nog meer studiepraat, nog heel even. Ik ben weer begonnen op het lab! Ik ga kijken naar genamplificatie van Met, het eiwit waarvan ik geloof dat het een belangrijke rol speelt in medicijn (Herceptin in mijn geval) resistentie. Het gekke is, er is nog nooit naar gekeken in HER-2 positieve borstkanker (een agressieve vorm van borstkanker). Hoog tijd dat ik dat ga doen dus. Ik heb 250 tissue monsters van patiënten, daar ga ik eerst DNA uit halen en daarna kijken naar de amplificatie. Ik heb er erg zin in! Ik heb al mijn hoop erop gezet.
Na het tentamen was het tijd om me klaar te maken voor Sinterklaas. Ik moest wat kopen voor Dennis, die hier net een maandje woont. Vrij lastig dus. Maar… hij is fan van Skellefteå (ijshockeyclub) en ik van LHC! Dus toen we naar de wedstrijd waren, heb ik iets van LHC voor hem gekocht, een LHC puck met snoepjes erin en de blauw LHC leeuw. Als surprise heb ik Cloetta Center (LHC stadion) gemaakt (zie foto). Daarbij heb ik ook nog een gedicht gemaakt (in het Zweeds!), waarin ik zei dat hij fan is van het verkeerde team en dat hij moet inzien dat hij beter fan kan zijn van LHC en dat wanneer hij met ons mee zou gaan naar LHC – Skellefteå (in januari, overigens) hij het hardst van allen zou roepen: LHC is de beste! Hij kon het gelukkig waarderen en heeft zelfs de surprise bewaard! Iedereen heeft super leuke surprises gemaakt! Ik was echt onder de indruk. Wat o.a. voorbij kwam: een iglo, een vinger, een varkentje, een gokkast (met echte lichtjes! Het cadeau was namelijk een grote kerstbal met lampjes erin), Mickey Mouse, een meloen, deegroller etc etc. Iedereen heeft zijn best gedaan, echt super gaaf! De meesten zelfs met gedicht en al. We hebben een hartstikke leuke avond gehad. Ik heb vier heel mooie glögg kopjes gekregen van Erik, waar ik heel blij mee ben (Erik en ik zijn dol op glögg, wij zijn degenen die nooit nee zeggen tegen glögg en als een van ons nee zegt, dan is de vraag die er op volgt ‘ben je ziek?’)
De komende tijd heb ik veel diners =). We beginnen woensdag, Fylleryd-kerstdiner, bij ons dus. Donderdag diner met Johannes en Sebastian (de twee Duitsers van het lab), vrijdag ‘buller-middag’ (‘lawaai-diner’) van Flamman, een gratis diner voor iedereen die boven Flamman, de club, woont. De dag erna weer een diner in Flamman, dit keer het Flamman kerstfeest, vaak erg lekker eten (hoewel, buller-middag is vaak beter!). Zondag moet ik zelf eten maken en dan de dag erna kerst diner op het lab! Ik kom 10 kilo zwaarder naar NL geloof ik :p.
En dan, om af te sluiten: herinneren jullie Natalie nog, uit Engeland? Die komt me 14 december opzoeken en blijft tot 17 december! Super tof, meer dan een jaar geleden dat ik had heb gezien. De laatste keer dat ik haar heb gezien was toen ik in Engeland was om haar op te zoeken (en tegelijkertijd Tim Minchin zien!). Ik moet alleen 15 december een presentatie geven (dit keer wel echt :p) op het lab, Om 9.30 zit ze vrijdag alweer in de bus, op weg naar het vliegveld. Wordt dus een kort bezoek, maar het zal het absoluut waard zijn. Zelf heb ik dan nog een kerstlunch, waarna ik gauw naar huis kan lopen om m’n koffers in te pakken. Om 17.15 vlieg ik naar Amsterdam, vanaf Linköping, heerlijk. Ik zou er lopend heen kunnen, maar laat ik toch maar een taxi bellen =).

Tot gauw, in Nederland! Liefs!

p.s. sorry, lang verhaal geworden! =).


  • 06 December 2010 - 20:17

    Opa:

    Nou Cynthia dat was weer een heel verhaal vanuit een zeer koud Zweden, Met die Mulisch heb ik niet zoveel maar moet bekennen nog nooit een boek van hem te hebben gelezen. Je studie gaat zoals te verwachten van jou cresendo en dat is het belangrijkste. Je aankomende kerst diners baren mij grote zorgen, beter is je Opa te laten overkomen die kan het het er nog wel bij hebben [ca 10 kilo] haha. Ik kom volgende week bij je langs heb dan niet veel tijd moet o.a. paarden lossen in Skane en Halmstad en Linkoping en dan 's avonds de boot naar Finland maar hou je wel op de hoogte.
    Hou je haaks maak er wat van en doe geen dingen die Opa ook niet zou doen. Doeiiii

  • 06 December 2010 - 20:26

    Papa:

    Wat weer een verhaal. En ook nog je tentamen Scientific Methodology gehaald. Super gaat de goeie kant op (maar daar hadden wij ook niet aan getwijfeld).

    Nog enkele dagen (11) dan ben je weer in NL. Leker kerst en oud hier vieren.

    Kuzzzzzzzz

  • 06 December 2010 - 21:04

    Annie:

    Zoooooooooooooooo zeg jij veel sneeuw, wij veel leesvoer.
    Meid je zit daar tenminste niet stil, er is altijd wel wat.
    Top dat je op ons feestje was en joh dat dansen....jij stond er in ieders geval.
    Geniet van de komende tijd en zien je gauw weer.
    Dikke tuuuuuuuuuuuut van Dikkie en Annie

  • 06 December 2010 - 21:12

    Helen:

    zo maar weer opnieuw proberen of hij nu pakt.
    dat jij niet groeit van al dat eten daar ben ik jaloers op ik hoef er maar naar te kijken en ik groei al.
    maar geniet er maar lekker van.
    Positief is dat we binnenkort kunnen afspreken om met Hoeksema te gaan eten mijn vakantie wordt uitgesteld helaas!!.
    maar mooi verhaal weer!!

    XX gr Helen

  • 06 December 2010 - 21:15

    Mama:

    Heej lieverd,

    Pffff ,wat weer een verhaal. Ja, die verrassing op mijn verjaardag was zeer geslaagd.Ik krijg de tranen weer in mijn ogen als ik er weer aan denk.Gefeliciteerd met behalen van je tentamen, (ik had ook niet anders verwacht) En dan bbq in de sneeuw, heel apart, dat kunnen niet veel zeggen dat ze dat gedaan hebben. Echt weer iets voor jou. Wat leuk dat jij ze daar een Hollandse traditie leert, Sinterklaas vieren. En wat een diners krijg je nog, geniet er maar lekker van, je verdient het. De sneeuw is hier bijna alweer weg, het vriest nu -2. Ik heb vandaag een klein kerstboompje voor jou gekocht, kun je die op je kamer zetten als je weer thuis komt.Fijn dat Opa nog naar Zweden gaat, kan hij mooi weer wat spullen meenemen.Nou lieverd, nog een paar dagen dan kunnen we weer knuffelen, ik verheug me er nu al op.Tot dan , dikke kus

    Liefs Mama

  • 07 December 2010 - 07:31

    Ina:

    Goh meid, wat weer een verhaal. Het lijkt wel of de verhalen steeds langer worden. Fijn te lezen dat alles weer zo goed gaat. Hier is de sneeuw al weer bijna weg. Nu hebben we steeds zo'n mist en gladheid. Ja en dan gebeuren er natuurlijk veel ongelukken.
    Ik wens je veel plezier de komende tijd en natuurlijk in Nederland.
    Groetjes Ina

  • 07 December 2010 - 10:27

    Linda:

    Nu heb ik hem wel meteen gelezen hihih
    Wat een verhaal zeg, je hebt je roeping gemist..of het kan natuurlijk altijd nog naast je studie, schrijfster worden!

    Het is altijd leuk te lezen wat je daar allemaal mee maakt, jaloers ben ik niet op je daar in het koude landje hoor brrrr wat een kou en sneeuw, ik vind het hier in NL al zo vreselijk koud!

    We hebben nog een afspraak staan he, ik ga als je hier weer bent een grote pan snert koken, je bent dan welkom hoor!
    Leuke foto's heb je weer bijgevoegd!

    Nou meis, tot snel maar weer he, nog een week toch?

    Ohja... Sander kan nu toch echt eindelijk jou shirt aan, wel wat ruim nog maar dan kan hij lekker lang aan, foto volgt ook nog!

    dikke tuut en tot snel!

  • 07 December 2010 - 17:12

    Fietje:

    Hoi,

    Pfff wat een lap tekst hihi.
    Ik had het gister al gelezen, maar ik was te moe om te reageren.
    De sneeuw is hier al weer zo goed als weg, hopelijk komt er snel weer wat.
    Succes nog daar en tot over 1,5 week.

    X Fietje

  • 07 December 2010 - 18:11

    Anita:

    Hé meid!

    Leuk verhaal heb je weer geschreven. Maar je bent mij toch even kwijt geraakt is het verhaal over kwaliteit en kwantiteit etc. Maar gelukkig kun je dit binnenkort even live toelichten!

    In ieder geval gefeliciteerd met het halen van je tentamen. En dat Zweeds examen zit ook wel goed zo te horen...

    Ik lees net in het stukje van Helen dat haar vakantie uitgesteld wordt, dus zal morgen even informeren naar een datum!

    Tot snel!
    Groetjes Anita

  • 07 December 2010 - 19:24

    Pjotr:

    Jemig de pemig:D Eindelijk een eland gezien:D Word tijd dat je eens op bezoek komt hier. Pa en ma zijn altijd wel in voor een så kallad: älg safari. Tis niet gegarandeerd dat je er tientallen ziet maar tot nu toe hebben we 9 van de 10 keer "raak geschoten". Dikke knuf!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Cynthia

Masteropleiding Medical Biosciences (Medische Biowetenschappen) aan de Linköping Universiteit, met de praktische nadruk op kankeronderzoek.

Actief sinds 22 Mei 2008
Verslag gelezen: 316
Totaal aantal bezoekers 58124

Voorgaande reizen:

01 September 2011 - 30 November 2014

Promovendus in borstkankeronderzoek

25 Augustus 2009 - 12 Juni 2011

Medical Bioscience

13 Augustus 2008 - 01 Juli 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: