Reizen en 'labben'

Zo, de tijd is daar voor een nieuw verhaal, het is al enige tijd geleden. Laat ik beginnen met heugelijk nieuws: ik heb voor het eerst in mijn leven geskied! We zouden vorig jaar al een keer gaan, maar daar maakte Anna heel vriendelijk een eind aan ‘misschien is het niet zo leuk voor ons als je mee gaat, omdat je nog nooit eerder heb geskied’. En bedankt. Jelena hoorde dit achteraf en werd woest. “Wat is dat nu weer voor onzin? Je gaat gewoon mee en ik ga het je leren, punt. ” Zo gezegd, zo gedaan. Van de grote groep die mee zouden gaan, waren er uiteindelijk nog maar 4 die gingen. Om 18 uur, de avond ervoor (terwijl ik een diner had met een paar mensen van het lab; heerlijke lasagne à la Jamie Oliver gemaakt overigens), werd ik gebeld door Oskar (een van de vier die mee zou gaan). De buschauffeur had hem net gebeld dat de busreis was geannuleerd, of hij zijn reisgenoten wilde bellen. Lekker dan, 12 uur voor vertrek wordt de reis geannuleerd. Tot ons grote geluk heeft Oskar een auto, dus we besloten om er zelf heen te rijden. Meteen besloten om dan maar vroeger te vertrekken, 5:15 kwam Oskar mij op halen. Eerst een uur rijden naar Jelena toe (die heeft haar skispullen bij haar ouders in Katrineholm) en vervolgens drie en half uur naar Romme, Borlänge, waar Olle op eigen gelegenheid zou komen (zijn ouders wonen in Borlänge, waar hij zijn skispullen heeft). We waren er rond kwart voor 10, gauw de (bestelde) ski spullen opgehaald en een nieuwe skipas geregeld (de skipas zat bij de busreis in, dus die was ook geannuleerd). Tijd om de skiboots aan te trekken, dat loopt raar! Daarna op de ski’s. Juist, en nu? “Nu gaan we naar de kinderpiste”. “Oh help, moeten we meteen die gekke lift gebruiken?” “Jep, hoe wil je anders omhoog komen” “Nou, ff wennen aan deze dingen zou niet raar zijn!” Maar nee, we gingen meteen met de lift omhoog (geen zorgen, Jelena had me al wel uitgelegd hoe je moest remmen en sturen e.d.). En, wonderbaarlijk, ik viel niet eens toen ik de lift weer los liet! Zo, dat was de eerste overwinning. Jelena vroeg of ik nog wist hoe ik moest sturen, dat wist ik (tenminste, in theorie :p). Goed, dan beginnen we zonder de stokken, probeer nu grote bogen te maken. En whoep, daar ging ik! Zonder te vallen! Weer omhoog, nu met stokken. Shit, daar raakten mijn ski’s elkaar en ik lag in de sneeuw. Nog een keer proberen: mooi, dat ging goed. Zo, gaan we nu op de echte grote mensen piste? Dat ging eigenlijk heel goed, ik had de smaak snel te pakken. De enige (4 keer) dat ik verder nog ben gevallen was wanneer er veel ijs op de piste lag. In het begin skiede ik nog erg met de ski’s in een punt. Toen we na de lunch weer de piste op gingen zei Jelena (die achter mij bleef skiën, om er zeker van te zijn dat ik niet achter bleef :p) dat ik mijn ski’s recht houd, dat had ik zelf niet eens door! Uiteindelijk ook nog een paar keer de blauwe piste genomen! Om op een ander stuk van de berg te komen, moesten we een stukje rood mee pakken (nou ja, het kon ook via de lange groene route). Het was aardig pittig en had moeite om overeind te blijven, maar ik ben niet gevallen op het rode stuk! Het was maar een klein stukje, maar ik was ontzettend blij. Daarna niet weer de rode piste gehad, dat leek me toch wat te vroeg. Ik was echt uitgeput aan het eind! Jelena en Olle hebben af en toe de rode en zwarte piste gepakt, Oskar en ik bleven op de groene en blauwe (voor Oskar was het zo’n twaalf jaar geleden dat hij voor het laatst had geskied). Om half 3 zijn we nog een laatste keer omhoog gegaan, omdat we zo uitgeput waren hebben we de groene naar beneden genomen en het er zonder kleerscheuren vanaf gebracht (altijd fijn om met een goede rit te eindigen, in welke tak van sport dan ook). Compleet afgepeigerd zaten we in de auto, onderweg naar Katrineholm. We moesten ons best doen om niet in slaap te vallen (gezien we maar met z’n drieën in de auto zaten, besloten we dat iedereen wakker zou blijven, wel zo eerlijk), maar het is ons gelukt. De dag erna spierpijn, maar het was het allemaal waard :-D.
Vlak voor de kerstvakantie kwam Natalie langs, we hebben het hartstikke gezellig gehad. Fantastisch om haar weer te zien naar anderhalf jaar. De laatste keer was toen ik in Engeland was (en we Tim Minchin live hebben gezien). We hebben van alles gedaan, natuurlijk op stap geweest, we hebben de vinterljuspromenaden gedaan (een route met allemaal verlichtingen, heel mooi!), geshopt. De vrijdag moest ze om 9.30 de bus hebben en ik zou diezelfde dag om 17.15 vliegen. Op een gegeven moment stond op de site van Linköpings Vliegveld dat mijn vlucht geannuleerd was, echter op de site van Schiphol en KLM stond nog niets. Ik heb uiteindelijk naar KLM gebeld en gevraagd of de dame aan de lijn de annulering kon bevestigen. Dit deed ze en ze zette me op de vlucht van 24 uur later. Natalie heeft uiteindelijk nog 8 uur op het vliegveld gewacht tot haar vlucht door ging. Mijn vlucht was geannuleerd vanwege de sneeuw, dus toen ik de volgende dag in Amsterdam aankwam was ik erg verbaasd dat er haast geen sneeuw lag… pussies. En ook papa, mama en Fiënna die gewapend met snowboots aankwamen waren verbaasd over het gebrek aan sneeuw. Meteen de volgende dag ben ik uit eten geweest in Emmeloord (heerlijk tappas restaurant, aanrader!) met écht gezellige mensen. Heerlijk gegeten en goed gezelschap! Met kerst hebben we beide dagen heerlijk gegeten. Eerste kerstdag hebben we fantastisch gegeten bij de Kruisweg. Het was een lopend buffet en daar heb ik flink gebruik van gemaakt. Ik heb ALLES geprobeerd. Ik heb voor het eerst in mijn leven struisvogel en eend gegeten. Wat een fantastisch diner. Tweede kerstdag hebben we zelf gekookt, varkensmedaillons in zelf gemaakte roomsaus (jep, from scratch) met van alles en nog wat erom heen. Heerlijk =). Renée en ik hebben het begin van het nieuwe jaar gevierd door 2 januari uit eten te gaan. Toevalligerwijs ook in een tappas restaurant (stond al een tijd gepland). Gezien we eigenlijk twee keer uit eten zouden gaan, hebben we het er flink van genomen en de halve kaart besteld, heerlijk. Verder heb ik zo vaak mogelijk gereden, alleen het weer maakte dat niet helemaal gemakkelijk. De laatste les voor kerst hebben Anita en ik de paarden versierd, een ware traditie ondertussen. Zie de foto’s. Wat is het toch heerlijk met Friezen, het maakte Carlo en Ruurdje niets uit wat we deden, ze liepen gewoon verder =).
Ik heb voor het eerst in 12 jaar weer geschaatst. Ik bak er nog niet veel van maar ik ben niet gevallen en vond het best weer leuk. Hm, wie weet word ik nog eens een wintermens… hahaha neee, in de zomer kun je beter rijden. Verder nog een super gezellig avond/nacht gehad in Groningen met twee klasgenootjes van de basisschool, dat gaan we nog eens overdoen =). Dat was een klein resumé van mijn vakantie (van drie weken :D) in NL.
Zoals gezegd de vorige keer zouden Jelena, Dennis en ik naar LHC – Skellefteå gaan. Dennis de Skellefteå-fan, ja nog steeds; hij is nog niet over gestapt naar de goede kant =). Norrena (de goalie) was net weer terug na een blessure. De wedstrijd ervoor was hij duidelijk nog niet in vorm, hij maakte fouten die hij nooit maakte (even voor de goede orde, Norrena is een van de beste goalies van Zweden). De eerste goal viel pas in de tweede periode, Jelena en ik sprongen op en juichten hard. Ik keek eens om mij heen en zag dat Jelena en ik de enige waren op de studenttribune die aan het juichen waren, we waren omgeven door de vijand. Dat maakte ons feestje er niet minder op. De wedstrijd is geëindigd met 2-0, Norrena is back! En we hebben Dennis laten zien dat hij voor het verkeerde team is =).
Nog even leuk studie nieuws, vlak voor kerst kreeg ik de resultaten terug van mijn Zweedse tentamen en mondeling. Op zowel mijn tentamen als mijn mondeling heb ik een TIEN gehaald! Een dikke vette tien! Nu heb ik het ontzettend druk op het lab, ik heb zo’n 275 (voor de oplettende lezer, er zijn er 25 bij gekomen) patiënt monsters die ik moet analyseren. Momenteel zit er een fout in de qPCR en moeten we opnieuw bestellen, wat tijd kost =(. Ik moet zo hard mogelijk werken wil ik een paar dagen vrij kunnen hebben. 11 februari komt Liam namelijk :-D. De dag erna is mijn verjaardagsfeest (jullie zijn van harte welkom =)) en Liam gaat de 15e ’s ochtends weer weg, dus dan kan ik tot ’s avonds laat op het lab werken, ’s ochtends vroeg weer beginnen tot een uurtje of vijf, want dan komen Papa Mama & Fiënna! :-D. Ze hebben een super leuk huisje gehuurd in Väderstad, ziet er super leuk uit (op de foto’s). Het verslag komt in het volgende verhaal!

Laat ik eindigen met heugelijk nieuws (voor mij =)): vandaag de vakantie geboekt, naar IJsland! Fantastisch, eindelijk naar dat geweldige land toe; ruige, woeste en ongerepte natuur van een land dat relatief kort geleden is ontstaan en zich nog steeds ontwikkeld. Ik ga samen met Arnoud (jullie inmiddels wel bekend) en Paul, uit Australië. Dat worden twee fantastische weken!
Enfin mensen, dit was het verhaal weer! Ik heb het idee dat ik van alles vergeet, het verhaal lijkt zo kort!
Liefs!
C.

postscriptum: het weer is ongebruikelijk zacht. Het is boven nul, de sneeuw smelt langzaamaan weg en de wegen worden 's nachts veranderd in ijsbanen. Dit is niet veel aan, of een pak sneeuw of laat de lente nu maar doorbreken. Dit gehang er tussenin vind ik niets!